عواقب فرزندسالاری
تاریخ انتشار: ۱۰ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۵۱۹۱۱
دکتر شبنم طلوعی درمانگر خانواده در خصوص خانوادههای «فرزند سالار» گفت: در زندگی فرزندسالاری بچهها فرمان زندگی را به غلط به دست گرفته و زمانی خانوادهها به فکر راه حل میافتند که کاملاً از رفتار فرزند کلافه شده و اعلام میکنند اختیار ما دست فرزندمان است.
وی زمان مراجعه پدر و مادر به مشاور را وقتی اعلام کرد که به بنبست میخورند و افزود: والدین تا با مشکل مواجه نشوند وارد اتاق درمان نمیشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این درمانگر خانواده تنها راهکار این مسئله را طی کردن پروسه فرزند پروری اعلام کرد و ادامه داد: فرزندپروری آسیبهایی را به دنبال دارد به عنوان مثال راننده یک ماشین وقتی کسی باشد که گواهینامه ندارد به خود، دیگران و وسیله نقلیه آسیب میزند؛ فرزند نیز زندگی، رابطه پدر و مادر را خراب میکند و خود نیز در مسیر بزرگ شدن کودکی، نمیتواند به خوبی کودکی کند.
طلوعی عنوان کرد: زندگی چنین فرزندانی به کودک سالاری تبدیل میشود که همه دنیا به او بدهکارند و وقتی وارد جامعه شده و عملی برخلاف میلش انجام میشود، سرخورده میشود.
وی درباره اتاق درمان توضیح داد: اتاق درمان در واقع آموزشهای فرزندپروری است که باید بررسی شود چرا خانواده به سمت این الگو رفته است. زمانی که رابطه پدر و مادر خوب نباشد، معضلاتی به وجود میآید که در زندگی کودکان حکومت میکنند.
به گفته وی، ارزش دادن و گرامیداشتن شخصیت فرزندان گرچه فراوان مورد تأکید است، اما افراط در آن تبعات سویی در خانواده و جامعه به دنبال دارد که تقابل والدین با فرزندان یکی از عواقب شیوه فرزندسالاری است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیهامنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: فرزندسالاری تربیت فرزندان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۵۱۹۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه دختر امام خمینی در خارج از کشور مشغول چه کاری است؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»